Vanaf nu: Verboden vingers op te steken! Onderzoek onderwijs toepassen 1

Onderwijs leert onderzoeken. Onderwijs wordt onderzocht. En dan?

Het verbaast mij al sinds ik uit de wereld van het onderzoek ben gestapt en de wereld van het onderwijs in dat er zo weinig met onderzoek over onderwijs wordt gedaan. Gewoon concreet. Resultaten toepassen.

Ik zal daarom op dit blog gaan starten met het aanreiken van direct toe te passen conclusies uit onderzoek. Wat werkt in het onderwijs zou gebruikt moeten worden.

In 2010 nam Professor Dylan Wiliam in The Classroom Experiment een tweede klas middelbare school over op de Hertswood School in Engeland en onderzocht hij zes eenvoudige mogelijkheden om de kwaliteit van het onderwijs aan deze klas te verbeteren. Aan het eind van het semester hadden de leerlingen twee keer zoveel geleerd als verwacht was voor deze periode! Ik zal in een aantal blogposts deze zes veranderingen als tips laten langskomen.

Dit is wat hij zag bij het observeren van de klas vóór zijn experiment:

Dit is wat hij veranderde.

Tip 1. Stop met het leerlingen hun hand te laten opsteken om vragen te beantwoorden! Het zijn steeds dezelfde leerlingen die dit doen. Vervang dit door een methode die random selecteert welke leerling een vraag gaat beantwoorden en betrek op deze wijze de hele klas.

Deze verandering bleek niet zo eenvoudig in te voeren als het lijkt en leidde tot frustraties bij zowel docent als leerlingen. De aanpassing was het grootst voor die leerlingen die gewoonlijk vaak antwoord gaven en op die wijze dominanter aanwezig waren tijdens de les. Zij moesten gaan accepteren dat het er niet alleen om gaat gelijk te hebben en dat ook zij nog meer konden leren. Bijvoorbeeld als zij de beurt kregen terwijl ze het niet wisten! (In een volgende post zal ik terugkomen op een oplossing voor de weerstand van de ‘betere’ leerling). De wat zwakkere of stillere leerlingen kwamen nu vaker aan bod en dit leidde bij hen tot een toegenomen zelfvertrouwen. Er ontstond ook een werksfeer waarbij het meer geaccepteerd werd dat er ook fouten mogen worden gemaakt. Bij dit laatste speelt de docent natuurlijk een hele grote rol.

Dylan Wiliam geeft aan dat deze, en de andere tips die later volgen, moeten worden ingevoerd op een manier die past bij de wijze van lesgeven van de docent. Het duurt ook weken om er gewoontes van te maken. Ik noem hier daarom vooralsnog ook slechts één van de tips om aan te sluiten bij de ervaringen van Dylan Wiliam, die twee veranderingen per keer doorvoerde om ze vervolgens met leerlingen en docenten te evalueren. De video’s die zijn gemaakt van het experiment, en die hieronder te zien zijn, tonen duidelijk dat het voor zowel docenten als leerlingen lastig is om de veranderingen te accepteren. Het is daarom van groot belang de veranderingen langzaam in te voeren maar even zo zeer om ze vol te houden. Opvallend is dat niet alleen de resultaten significant verbeteren maar de video’s laten zien dat ook de sfeer in de klas verbetert. Er ontstaat meer discussie tussen de gewoonlijk dominantere leerlingen en de stillere en er komt meer acceptatie van de verschillen, die niet zo groot blijken als gedacht.

Uitvoering
Hoewel deze tip ‘logisch’ klinkt en waarschijnlijk zeer bekend is blijkt ze in de praktijk weinig toegepast. Mijn eigen ervaring uit het wat verdere verleden is dat dit komt omdat het moeite kost als docent om dit consequent vol te houden. Nu ik nog beter weet dat het werkt ga ik het gewoon DOEN!
– Maak een doosje met de namen van de leerlingen op papier of op lollystokjes en haal ze hier random uit, al of niet met teruglegging.
– Digibord: gebruik een random name generator, voor het SMARTboard dat ik zelf gebruik bijvoorbeeld: random name generator (zit in de lesson activities als random word generator)
– Tablet: gebruik een random name generator, voor de iPad die ik zelf gebruik bijvoorbeeld: name selector of student selector
In alle gevallen kunnen leerlingen betrokken worden bij het kiezen door random een leerling te kiezen die vervolgens de keuze steeds mag maken. Als variatie kunnen er ook meerdere leerlingen per keer worden aangewezen om antwoord te geven.

Ik ben zeer benieuwd naar ervaringen!

De originele uitzendingen van The Classroom Experiment zijn hieronder te zien. Beide video’s duren 60 minuten.

Bronnen:
http://www.bbc.co.uk/programmes/b00txzwp
http://agilelearn.wordpress.com/2010/10/04/notes-on-the-classroom-experiment-bbcdylan-wiliam/
http://xyofeinstein.wordpress.com/2010/09/29/the-classroom-experiment-ik-wil-geen-vingers-zien-en-alle-andere-tips/

Ik ben op het spoor gebracht van The Classroom Experiment door Suzanne Lustenhouwer, die hierover berichtte in haar zoektocht om haar onderwijs met behulp van iPads in de klas te verbeteren: http://ipadders.eu/use-tricks-from-the-classroom-experiment-in-your-ipad-lesson/

49 Responses to Vanaf nu: Verboden vingers op te steken! Onderzoek onderwijs toepassen 1

  1. […] Onderwijs leert onderzoeken. Onderwijs wordt onderzocht. En dan? Het verbaast mij al sinds ik uit de wereld van het onderzoek ben gestapt en de wereld van het onderwijs in dat er zo weinig met onderzoek over onderwijs wordt gedaan.  […]

  2. Jannie schreef:

    Ik gebruik het namendoosje in mijn kleutergroep. Ik leerde het van Frank Coert, van OnderwijsAdvies. Hij gebruikte het doosje tijdens een tweedaagse training bij ons op school. Ik merkte toen hoe prettig ik het vond dat ook de collega’s die normaal niet zo veel aan het woord kwamen, nu wel iets vertelden. Er kwam meer evenwicht. Dank voor dit blog, ik ben nieuwsgierig naar je volgende tip!

    • fransdroog schreef:

      Dank voor je reactie.
      Leuk om te horen dat het inderdaad ook bij de docenten zelf in vergaderingen goed kan worden ingezet.
      Ik kreeg ook al een opmerking dat het principe sowieso bij vergaderingen waar en van welk niveau dan ook een plaats zou kunnen hebben.
      Ik zal mijn best gaan doen voor de volgende tip!

  3. Dov schreef:

    Hallo Frans,
    ik gebruik kaarten met de namen van de leerlingen. Ik mix de kaarten voor elke les opnieuw, dus een beurt in een les geef geen vrijstelling voor de volgende les 🙂
    Wat belangrijk is dat leerlingen accepteren het systeem als fair, het is duidelijk dat je als docent niet bezig bent om de lastige leerlingen te pesten.
    Ik heb deze methode (‘cold cal”) in het boek “Teach as a champion”

    • fransdroog schreef:

      Leuk om te horen dat een collega het ook gebruikt!
      Klopt, een belangrijk factor voor succesvol gebruik is met leerlingen bespreken wat het doel is en ze vervolgens laten ervaren dat het ook het echt werkt.

  4. Dank je, Frans. Ik kende het Classroom Experiment al, maar had er nog niet zo over nagedacht dezetip zelf in de klas toe te passen. Ik heb meteen Name Selector op mijn IPad gezet.

    • fransdroog schreef:

      Dank voor je reactie. Heel fijn voor mij om te horen. Eén van mijn drijfveren om deze post te schrijven was de hoop om docenten te overtuigen het ook daadwerkelijk toe te gaan passen en niet alleen ‘ter kennisgeving’ aan te nemen.
      Ik ben erg benieuwd naar je ervaringen.

  5. Dank, ik ga hier serieus mee aan de slag. Eerst maar een de vakantie gebruiken om de namen in een generator te zetten.

  6. Paul Ket schreef:

    Er werd veel geleerd. Maar er is ook sprake van een enorm Hawthorne effect.
    Ik vond opvallend dat grote effecten zitten in kleine zaken zoals vinger opsteken, beurt geven etc etc. Dat maakt het onderwijs zo complex.

    • fransdroog schreef:

      Dank voor je reactie.
      Dat ‘kleine’ zaken grote effecten kunnen hebben maakt onderwijs ook zo fascinerend. Dat het soms kleine zaken die grote effecten hebben is precies de reden dat ik deze blogpost heb geschreven. Laten zien welke kleine zaken dit kunnen zijn en laten zien dat ze soms verbluffend eenvoudig kunnen worden ingevoerd in de klas.

  7. Margreet schreef:

    @Frans,
    Wat een goed initiatief om je kennis over wetenschappelijk onderzoek zo te delen. Die vertaling van dit soort onderzoek naar de praktijk is soms lastig, dus ik denk dat je hiermee heel veel mensen helpt. Dank!

  8. Dico Krommenhoek schreef:

    Ha Frans, Dank voor je post, die mij weer doet nadenken over “hoe ook, hoe anders…” Een mooie online tool is van Russel Tarr in Classtools: Random Name Picker, een soort fruitmachine. Handig als je je klassen in een excel of word file hebt: alleen inplakken en klaar. http://www.classtools.net/education-games-php/fruit_machine

  9. ankiecuijpers schreef:

    Prima tip inderdaad. Ik ga er meteen mee aan de slag in de lessen.
    Via de weblog van André Manssen vond ik ook nog een paar handige namenkiezers :http://www.manssen.nl/2011/06/14/willekeurig-namen-kiezen/

  10. fransdroog schreef:

    Dank voor je reactie en heel leuk om te horen dat je er mee aan de slag gaat. Dat is mijn hoop en doel.
    Dank ook voor je tip. Ik zal de een aantal van de namenkiezers die beschikbaar zijn op het internet toevoegen aan de post.

  11. Dico Krommenhoek schreef:

    Na een tweet-wisseling: PickMe is een app die gegevens van een klas kan inlezen. Echter, dit vraagt nogal wat stapjes: Bijgaand ->
    1. Download van http://www.classeapps.com/get-dropbox-csv de csv file en open hem ( excel, Numbers…)
    2. plak daar je leerling gegevens in ( in de Pick-Me file staat welke gegevens nodig zijn
    3. Bewaar als csv file. Vreemd genoeg bewaart zowel Numbers als Excel de file met een “;” als scheidingsteken, terwijl ze beloven een “,” neer te zetten. Nog een stapje dan maar:
    4. Open de tekst in een teksteditor
    5. zoek en vervang alle ; door ,
    6. bewaar in een dropbox-folder ( essentieel: andere “clouds” zijn nog niet gekoppeld). Het wordt een txt file, maar dat blijkt geen probleem te zijn.
    7. Door hierna de app te openen en een dropbox-toegang te maken kan je naar de klas van je keuze en deze “inladen”.

    En nu maar “spinnen”. Ben benieuwd.

  12. […] Onderwijs leert onderzoeken. Onderwijs wordt onderzocht. En dan? Het verbaast mij al sinds ik uit de wereld van het onderzoek ben gestapt en de wereld van het onderwijs in dat er zo weinig met onde…  […]

  13. […] Wat werkt in het onderwijs zou gebruikt moeten worden. Dit is de tweede bijdrage, de eerste is hier te […]

  14. […] Wat werkt in het onderwijs zou gebruikt moeten worden. Dit is de tweede bijdrage, de eerste is hier te […]

  15. […] Ik zal in een aantal blogposts deze zes veranderingen als tips laten langskomen. De eerst tip was: Verboden vingers op te steken!, de tweede: Bordjes omhoog […]

  16. […] Ik zal in een aantal blogposts deze zes veranderingen als tips laten langskomen. De eerst tip was: Verboden vingers op te steken!, de tweede: Bordjes omhoog […]

  17. […] ‘No Opt Out‘ techniek vertoont overeenkomsten met de ‘Verboden vingers op te steken‘ techniek die door Dylan Wiliam is ontwikkeld. Beide techniek zorgen er voor dat alle […]

  18. […] Droog’s leren delen las ik over The Classroomexperiment. In deze documentaire is te zien hoe Dylan Williams samen met […]

  19. […] Meer info over “Verboden vingers op te steken!” Vanaf nu: Verboden vingers op te steken! Onderzoek onderwijs toepassen  […]

  20. […] Onderwijs leert onderzoeken. Onderwijs wordt onderzocht. En dan? Het verbaast mij al sinds ik uit de wereld van het onderzoek ben gestapt en de wereld van het onderwijs in dat er zo weinig met onde…  […]

  21. ivanderburgh schreef:

    Mooie praktische toepassing van onderzoek!

  22. ivanderburgh schreef:

    Mooie praktische toepassing van onderzoek !

  23. Ton van den Berg schreef:

    Was er al mee bekend maar nu app gedownload en klassen- en clusterlijsten er alvast ingezet. Ben benieuwd!

  24. […] bijdragen in de serie ‘Onderzoek onderwijs toepassen’: 1. Vanaf nu: Verboden vingers op te steken! 2. Vanaf nu: Bordjes omhoog graag! 3. Vanaf nu: Licht op groen, oranje of […]

  25. Edwin Oudenes schreef:

    Ik had er ook al eens van gehoord. Zou je het systeem ook kunnen gebruiken om random huiswerk te controleren?

  26. mauritsharmsen schreef:

    Leuk!!! Ik ga hier mee aan de slag 😀

  27. […] bijdragen in de serie ‘Onderzoek onderwijs toepassen’: 1. Vanaf nu: Verboden vingers op te steken! 2. Vanaf nu: Bordjes omhoog graag! 3. Vanaf nu: Licht op groen, oranje of […]

  28. Nog even over het opsteken van de vinger. Iets meer dan 50 jaar geleden probeerde ik als beginnend onderwijzer dat te stoppen, omdat ik me er op betrapte, dat ik een keuze maakte uit die leerlingen om “de beurt” te geven en dus eigenlijk de anderen “links liet liggen”! In mijn blog vertel ik over een leuk voorval, toen ik een zwakke leerling die éindelijk ook eens zijn vinger opstak, de beurt gaf.
    Zie:
    http://henkboonstra.blogspot.fr

    Henk Boonstra

  29. […] De leerlingen hebben geen boek en maken geen opdrachten. De leerlingen kijken dus ook geen opdrachten na met behulp van een “antwoorden”boek. De leerlingen luisteren, maken aantekeningen, stellen vragen. Er worden vragen aan de leerlingen gesteld, random, zonder vingers op te steken. Dat is immers verboden! […]

  30. […] Onderwijs leert onderzoeken. Onderwijs wordt onderzocht. En dan? Het verbaast mij al sinds ik uit de wereld van het onderzoek ben gestapt en de wereld van het onderwijs in dat er zo weinig met onde…  […]

  31. […] dan alleen het aantal keren dat een leerling zijn vinger opsteekt. (als dit al mag in de klas, zie Vingers opsteken verboden :-)). Het gaat ook over de kwaliteit van de bijdrage. De leerling moet laten zien dat hij […]

  32. […] 12 leerlingen (bij één leerling is dit om hem/haar de beurt te geven, ideaal om het krachtige verboden vingers op te steken toe te […]

  33. Judith van Sprundel schreef:

    Ik ben dol op mijn knutselstokjes! Voor weinig bij de Action te koop. Aanrader dus!

  34. […] Wo 25 januari Leerlingen zijn 30 min geconcentreerd bezig. ‘Wie wil nog verder werken?’ 23 vingers lucht in! Dan mag het! Verboden vingers op te steken. […]

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.