Ruim twee weken geleden, op vrijdag 10 mei, plaatste ik hier een post getiteld ‘Leerlingen verdienen het om gehoord te worden‘, naar aanleiding van een video op YouTube die “viraal” gegaan was en die liet zien hoe een leerling zijn docent aansprak op de wijze van lesgeven.
Op de daaropvolgende maandag wilde ik met mijn leerlingen tijdens de mentorles deze video als starter gebruiken voor een discussie over ‘mooi onderwijs’. Naast de vragen: mag je filmen in de klas? mag je alle soorten video’s op YouTube zetten? wilde ik vooral ook vragen: waar gaat het nu echt om in de video?
Helaas, de video bleek inmiddels van YouTube verwijderd te zijn………………!
Dit leverde in ieder geval al de nodige discussie op over de vragen wat er mag. Gelukkig had in mijn blogpost ook een link opgenomen naar een video van een lokaal TV-station, waarin een deel van de video te zien was en op YouTube was ook al een “songify” versie verschenen:
Terwijl de leerlingen hier naar keken, en onderling discussieerden, zocht ik naar alternatieve plaatsen voor de video en kwam er een aantal tegen. Onder andere op de site van ABC news (eerst even langs de koffie-reclame helaas). Het nieuws was inmiddels dus al landelijk geworden in de Verenigde Staten. Het gevolg van een video die “viraal” ging! Andere plaatsen waar de video inmiddels te vinden is zijn OnlyTheBestVideos13 en WorldStarHipHop.
Uiteindelijk hebben we ook kunnen discussiëren over de vraag waar het nu eigenlijk om gaat. Volgens de leerlingen was dit het feit deze leerling iets vraagt aan zijn docent wat de docent vanzelf zou moeten geven: les. En dan les op een manier die past bij de leerlingen. En les op een manier waaruit betrokkenheid blijkt.
Waar het ook om gaat is het feit dat, doordat deze video viraal is gegaan er aandacht is gekomen voor de wens van leerlingen om goed les te krijgen. Er is een discussie is ontstaan, in dit geval vooral in de Verenigde Staten, over deze wens en het schijnbaar toch redelijke deel van de docenten dat hieraan niet voldoet / kan voldoen.
En in dat viraal gegaan zijn van de video zit een interessante wederkerigheid. De video heeft iets geraakt dat ervoor gezorgd heeft dat mensen, vooral leerlingen in het begin, het belangrijk genoeg vonden om te reageren en de video aan te raden en door te sturen. En dit om een ‘goede’ reden. Niet omdat er iemand of iets belachelijk wordt gemaakt of iets dat om een of andere reden bedoeld of onbedoeld komisch is of ontroerend. Niet omdat iemand van te voren heeft bedacht dat er geld te verdienen is op YouTube door het aantal clicks of views. Niet omdat er een marketing strategie achter zat met het doel reclame te maken of iets te verkopen.
De conclusie van mijn leerlingen was dat het plaatsen van deze video, ondanks het feit dat er niet gefilmd mag worden in het lokaal, ondanks het feit dat je niet zonder toestemming van betrokkenen video’s op YouTube mag plaatsen, een goede zaak was. Het viraal gaan van de video had een goede reden, oprechte ontevredenheid van leerlingen met de wijze waarop zij les krijgen, en maakte daarmee deze video tot een duidelijk signaal. Een signaal dat anders niet zo’n groot publiek bereikt zou hebben en zeker geen aandacht in de landelijke pers in de Verenigde Staten. Een signaal dat tot discussie leidt over waar het de jongen in de video om ging: goed les krijgen, goed les geven.
Deze post is onderdeel van een quadblog.